رب غمها
در حریم کبریایی ذات والا زینب (س) است
در سلوک عشقبازی مست و شیدا زینب (س) است
دختر والای زهرا (س) خواهر خوب حسین (ع)
یادگار مرتضی (ع) محبوب جانها زینب (س) است
آن پری وش موی حوری گلعذار
محرم اسرار حق معشوق بابا زینب (س) است
او که در س عابدی از مادرش زهرا (س) گرفت
همچو شمس عرشیان بر ارض سفلا زینب (س) است
در یم کرببلا آن سرزمین پر بلا
ناخدای صابری در سوگ گلها زینب (س) است
در زمین قتلگه می گشت دنبال حسین (ع)
در طریق عاشقی سلطان دلها زینب (س) است
چون تن بی سر صدا زد خواهر من ! زینبم !
سینه سوزاننده دلها و جانها زینب (س) است
چون سر سلطان دین بر نیزه ها می دید او
اشک ریز و روضه آل طاها زینب (س) است
فرغ او چون فرغ حیدر از غریبی چاک شد
آه مردم ! او همان فرزند زهرا (س) زینب (س) است
بس کن دیگر مگو "مجنون" غلام مرتضی (ع)
در ثنای او همین بس رب غمها زینب (س) است
بید مجنون سخن از عشق و جنون می گوید